Hersens uit de Cel - Praktisch leven met niet aangeboren hersenletsel (NAH)

Van taak naar tijd..

• Pauline • Season 2 • Episode 17

Send us a text

De hectiek van het echte leven druk mij met mijn neus op de feiten. Hoe graag ik ook wil en hoeveel ik ook ben verbeterd, er blijven beperkingen waar ik rekening mee zal moeten houden. Ik neem je mee in mijn proces van het herontdekken. Herontdekken hoe ik wel dingen kan ontwikkelen en afmaken. Welke perspectieven mij daarbij helpen en waarom ze zo belangrijk voor mij zijn. Zo blijk ik een echte 'Achiever' en ben ik alleen gelukkig als ik echt iets voor elkaar heb gekregen op een dag. Dat legt een behoorlijke druk die mij dan weer juist tegenhoudt om iets voor elkaar te krijgen. Tijd voor nieuwe perspectieven dus..van taak naar tijd..

Heb je vragen of loop je ergens vast, neem gerust contact met mij op via www.brein.support. Daar vind je ook de teksten van de podcast in de vorm van een blog. Veel blogs zijn ook nog niet opgenomen als podcast dus als lezen niet een groot probleem is kan je daar mijn hele proces terugvinden.

Support the show

Voor meer informatie en 🧠 Tips & Tools, kijk ook eens op https://www.instagram.com/hersens_uit_de_cel/ of https://www.facebook.com/hersensuitdecel/

Van taak naar tijd..
vervolg en uitwerking

Ja hoor, er is er weer 1. De volgende mindf*uck heeft zich geopenbaard.

De afgelopen tijd is hectisch. Zoals ik al schreef in ‘Stap voor stap op de trap’. Allerlei onverwachte en vooral niet ingeplande stress acties. Kapotte fiets accu, zieke ouders met honden die toch echt geen knoop in hun zaakje konden leggen, stress van bedrijven (van Gert) hooghouden en nieuwe regelingen.

De realiteit
Mijn week had een redelijke focus en toen..gebeurde het leven. Dus moest er van alles gebeuren, de honden van mijn ouders moesten uitgelaten worden en ja…ik ben de enige die niet overdag aan het werk was dus…je zegt geen nee. De accu van de elektrische fiets van Ella gaf geen teken van leven meer. Snel schakelen, wegbrengen, fiets checken, fiets naar haar vader voor een extra check, daar deed hij het weer, spanning, maar…volgende ochtend geen leven dus weer schakelen…pfffff

Mijn frustratie
Van mijn week planning bleef dus weer niks over. Al ben ik zo veel beter er zijn nog beperkingen. Schakelen kost veel energie en laat te weinig over. Daar helpt zelfs mijn “van taak naar tijd”-perspectief niet bij. 

Als ik echt iets wil uitzoeken en bedenken heb ik een leeg hoofd nodig tegenwoordig, zo blijkt nu. Met allerlei onverwachte gebeurtenissen en het gewone huishouden zit mijn hoofd vol en is mijn energie op. Dan word ik gefrustreerd en verdrietig. Zelfs wat ongelukkig. Het gevolg is dat ik alleen maar harder probeer van alles voor elkaar te krijgen terwijl ik eigenlijk mijn rust moet pakken. Pas als ik niet meer kan dan pak ik rust maar eigenlijk kan ik niet loslaten en mijzelf de rust gunnen. En wat blijkt, rust krijg je alleen als je ook echt de druk loslaat en accepteert dat het nodig is. 

Achiever
Mooi om zelf te signaleren dat het zo werkt en een kans om het te analyseren en om te draaien. Toevallig heb ik laatst, in het kader van mijn ‘ik heb een toekomst en hoe nu verder’-onderzoek, de Clifton Strengths finder test gedaan. Het idee achter de test is dat je beter kan focussen en kan gebruiken waar je goed in bent dan proberen waar je minder goed in bent tot je grootste talent te maken. 1 van mijn 5 grootste talenten was de Achiever. En laat ik die dus meteen afgelopen week helder in actie hebben gezien. Ik moet gewoon elke dag iets presteren om een goed gevoel te hebben en mij gelukkig te kunnen voelen.

Struggle
Dus ik voerde een interne strijd, soort van niveautje oorlog, proberen te ontspannen en tot rust te komen maar daarbij de hele tijd het gevoel dat ik tekort schoot en te weinig deed. Mindf*ck. Zoals ik meestal doe, besprak ik mijn frustratie met Gert waarna hij zei..

Te weinig tijd.
Het probleem is dat jij altijd denkt dat je te weinig tijd hebt. En dat was the clue. Een niet onbelangrijke clue als je wilt schakelen van taak naar tijd.

Door mijn gebrek aan energie heb ik altijd het gevoel dat ik te weinig tijd heb. Eigenlijk gaat het niet om te weinig tijd maar om te weinig energie. Met een tekort aan energie blijft er altijd teveel dag over. Dat geeft een gevoel van haast. Zoveel mogelijk zo snel mogelijk voor elkaar krijgen voor alles in elkaar stort. Zo werkt het natuurlijk niet maar oude gewoonten en nieuwe beperkingen creĂŤren dergelijk gedrag. Onbewust.

Daarbij, het is niet meer zoals de afgelopen 8 jaar. Een dagje rust is maar 1 dagje rust, geen week in bed.

Maar als ik wel rust neem, echt ontspan, dan doe ik uiteindelijk veel meer dingen, veel makkelijker dan wanneer ik maar door blijf ploeteren om iets af te kunnen vinken van mijn to do’s. 

Perspectief
Eén van mijn favoriete woorden. Alles gecombineerd kijk ik verkeerd naar mijn planning en energie. Als ik altijd maar door moet om een taak af te krijgen voor ik voldoening voel, wordt het een ongelukkig bestaan. Als ik mijn to do’s opdeel in units van tijd, kan ik veel meer succesvol afvinken. 15 minuten schoonmaken/huishouden, dat kan ik. Het hele huis schoonmaken, niet altijd of meestal niet.

Ook best handig om niet mijn hele to do-lijst te zien als doel maar als een lijstje ter herinnering waar ik dagelijks maximaal 3 focuspunten van kies waar ik tijd aan hang. Blog schrijven 30 minuten, schoonmaken 30 minuten, administratie 15 minuten. Dat voelt zoveel rustiger, is zoveel haalbaarder. Bovendien, dikke kans dat ik alles gewoon met een vette ✔️ kan versieren als afgeronde taak. Gewoon omdat er geen  druk meer op staat en het sowieso al geslaagd is als ik maar de tijd eraan besteed.

Nieuw creĂŤerproces
Het is natuurlijk best even oefenen en het is lang niet altijd zo makkelijk. Gemiddeld kost het aanleren van nieuwe gewoonten 66 dagen blijkt uit onderzoek. Zolang ik het maar steeds weer oppak, is het al gelukt.

Dat betekent ook meteen dat ik mijn ontwikkel-/ontwerpproces zal moeten herontdekken. Vroeger was ik op mijn best met dikke, liefst bijna onhaalbare deadlines. Onder druk werd alles vloeibaar en kwam ik in mijn flow.

Nu realiseer ik mij dat die druk mij juist bijna letterlijk verlamt. Het legt mij plat in mijn bed. Wat nu noodzakelijk is, is het hebben van een leeg, rustig en stil hoofd en dat is niet altijd makkelijk te realiseren.

Maar ik ben een mindf*ck armer en een perspectief rijker. Vanaf nu ga ik van taak naar tijd en vink ik lekker met voldoening elke dag 3 to do’s van mijn lijst. Of even een dagje niet