Klein geluk..Muziek..

Deze gaat over mijn grote liefde...muziek! Hoe het mij mijn hele leven heeft gedragen en geholpen tot ik in 2012 ineens geen muziek meer kon verdragen. Het lezen van songteksten hielp iets, maar het is niet hetzelfde. De prikkels van het geluid waren mij teveel. Ik neem je mee in wat nummers die veel voor mij hebben betekend en deel mijn euforie dat ik weer muziek kan luisteren na mijn herstelweek in Utah.

Heb je vragen of loop je ergens vast, neem gerust contact met mij op via www.brein.support. Daar vind je ook de teksten van de podcast in de vorm van een blog. Veel blogs zijn ook nog niet opgenomen als podcast dus als lezen niet een groot probleem is kan je daar mijn hele proces terugvinden.

Transcript

Klein geluk.. Muziek..

Mijn levenslijn! Ik ervaar dat vanavond weer, en vorige week, en de week ervoor. Ik zit hier nu mijn tweede stuk van de avond te tikken en dat lukt alleen omdat ik mijn oortjes op standje 10 (niet gelogen) in mijn oren heb. Het geeft mij kracht, levenslust, ruimte om te janken als het eruit moet en te dansen alsof mijn leven er vanaf hangt. En ja…dat doe ik serieus.

Dansen
Toen ik 22 jaar geleden als alleenstaande moeder, depressief maar verliefd op mijn kind, een full time baan, de opvoeding, een eigen huis en depressiviteit probeerde te managen, was muziek mijn ademhaling. Als ik opstond met een lijf wat vacuüm terug gezogen werd naar willekeurig welk horizontaal vlak dan had ik een ‘go to’ muziek lijstje. Spotify was nog geen optie maar ik had wel een pc en internetverbinding (al moest ik soms een uur proberen in te bellen voor een uurtje toegang).

Flat
Ik woonde in een flat, echt een mooie ruime flat en we waren vrij met zijn tweetjes maar het leven was zwaar. Bij het opstaan kon ik mijn geluk dan vinden in U2, Pearl jam, Molokko en nog meer. Balkondeur open, volume te hard, dansen in pyjama met ongewassen kop en een grote kop koffie (en sigaret) in mijn handen. Dan kon ik ineens weer genieten van mijn witte! vloerbedekking, de kleurige keuken, de zelfstandigheid, de opengaande gordijnen, het weer en..mijn leven. Zo belangrijk was het.

Douane
Ik werkte voor de douane op Schiphol en moest vroege ochtenddiensten draaien. Best een uitdaging voor een avondmens. Maar de glimlach verscheen op mijn gezicht als ik om 5:30 uur in de auto lekker door de oranje knipperende stoplichten heen kon op het ritme van mijn favoriete muziek.

Old time
Muziek is mij met de paplepel ingegoten. Ik ben de intens gelukkige eigenaar van Quad voor- en eindversterkers. De kenner zegt het genoeg. I love music..

Later
En dat bleef, ik danste ook met mijn andere twee kinderen in de woonkamer voor het naar bed gaan. Eerst terwijl ik ze in mijn armen hield, later liet ik ze dansen op de eettafel en op het aanrecht, zeker als er spanningen en emoties waren die eruit moesten, en nu ze 11 en 13 zijn, DOE IK DAT NOG STEEDS!!

U2
Al vanaf mijn eerste levensuren is muziek cruciaal in mijn leven. Mijn vader werkte altijd in die industrie. Toen ik kleuter was, hadden wij een HiFi zaak in Zwolle en produceerde mijn vader een eerste LP. Ik sliep op de Klipsch hoorns in de zaak van mijn ouders terwijl zij er demo’s mee gaven. Muziek, Muziek, Muziek! Vanaf mijn 15de lag ik nachten in de rij voor U2 kaarten. Meestal voor mijzelf, mijn zus en mijn vader. Tot op de dag van vandaag gaan we minimaal 1 concert samen. Bovendien is het geen fantasie dat ik wel eens de dag na het eerste concert om 17:30 in Venlo kaarten heb opgehaald om net op tijd in Amsterdam terug te zijn voor de main act op de tweede concertdag..Heerlijk

2012
Stilte..

Toen werd het stil. Muziek luisteren bracht mij niks meer dan narigheid. Zelfs als ik dat even vergat, moest het zo snel mogelijk uit of wilde ik het liefste weg. Zelfs als ik mijn lief een plezier wilde doen moest ik vaak al snel vragen of het stiller mocht. Ik deed pogingen een Noise Cancellation koptelefoon op te zetten als anderen muziek op hadden maar dat is zo tegennatuurlijk. 

In de auto bij mij lief, bij mijn moeder, bij de kapper, bij de nagelstyliste, de kinderkledingzaak..iedereen kreeg het door en zette de muziek uit als ik er was. Dankbaar tot op het bot, maar wat een verlies in het leven!

Lyrics
Het enige wat overbleef en ook wel ‘iets’ bracht, was het lezen van de lyrics. Gelukkig staat internet er vol mee maar het is gewoon niet hetzelfde. De golf van emotie en gewoon de trilling van de geluidsgolf door je lijf en leden..er is niks wat dat kan evenaren, hoe goed de tekst ook is.

CFX
Voor ik naar CFX vertrok, kwam het nummer ‘That I Will be good’ van Alanis Morisette op mijn pad. Met alle twijfels over het wel of niet herstellen door CFX. De twijfel over het weggooien van geld wat anderen mij zo genereus hadden gegund, de hoop, angst en onzekerheid. En daar was toen ineens weer dat nummer. Het werd mijn mantra voor de trip. De afkorting stond zelfs op mijn sportschoenen die ik voor de week had aangeschaft. Elke keer als ik mijn hoofd liet hangen omdat het te zwaar leek, zag ik ondersteboven IWBG. I Will be good. Alles was goed precies zoals het zou komen..

En nu
Zit ik swingend achter mijn mac dit heerlijke stukje te tikken! Wat een feest. Het is veel te laat en I don’t care, I got the music in me..

Wat een ZEGEN! Ik vergeet nog vaak dat het weer kan. Ik vergeet het op te zoeken als middel om even bij te tanken omdat vanuit mijn geprogrammeerde zelfbescherming het niet meer in mijn toolbox zit. Maar daar hoort het wel.

Inzicht
Ik realiseerde mij een paar weken geleden dat het weer in mijn toolbox moet. Iemand in de CFX alumni Facebook groep waar ik lid van ben, vroeg om nummers te delen die betekenis hadden m.b.t. hersenletsel en de EPIC week bij CFX. WAT EEN AVOND!!! Wat een genot, plezier, energie, enthousiasme, emotie en wat een inzicht.

Liedjes
Liedjes geven mijn leven woorden als ik die even niet weet. Liedjes geven mijn liefde taal om mij iets te laten voelen, liedjes geven ons houvast als de kinderen even niet willen of kunnen praten.

Ik zal eens kijken of ik mijn huidige spotify playlist met jullie kan delen.

En zie HIER..het lukt.. Heel veel U2, of course, liedjes die mijn lief mij stuurde toen het tijdelijk ondragelijk zwaar was, liedjes die mij droegen 20+ jaar geleden en terwijl ik dit tik..Serendipity.. het nummer wat mijn lief voor mij vond en met mij deelde de avond voor ons vertrek naar Utah..Get ready van Live.

Elk nummer op deze playlist heeft een (persoonlijk)verhaal, betekenis, een deel van mijn leven en bestaan, heeft mij gered. Misschien ga ik eens die verhalen uitschrijven voor al deze nummers..dat lijkt mij echt leuk om te doen dus als het jou ook leuk lijkt, laat het mij dan vooral weten. Dat motiveert mij want ik heb ideeën genoeg maar ik moet leren te prioriteren (in control).

Dus ik schrijf mijzelf het volgende recept voor: Dagelijks 1x koptelefoon op, volume 10 en schrijven..HAPPINESS